Wiesława Pohoriło
- Główna
- Kandydaci do Rady Powiatu
- Okręg nr 1
- Wiesława Pohoriło
WIESŁAWA POHORIŁO
O mnie
Od 20 lat pełni społecznie funkcję prezesa Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom „Tęcza” w Oławie. Działalność na rzecz niepełnosprawnych osób rozpoczęła w 1988 r. jako członek Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Radna Rady Miejskiej w latach 1998-2002, Radna Rady Powiatu w latach 2018-2024.
Wiesława Pohoriło
Od początku działalności z wielkim oddaniem i zaangażowaniem realizowała założone przez siebie cele, które były wynikiem potrzeb zgłaszanych przez rodziny osób niepełnosprawnych. W trakcie jej kadencji Stowarzyszenie „Tęcza” przekształciło się z niewielkiej organizacji w jeden z prężniej działających ośrodków naszym terenie, następnie utworzyła i zorganizowała Centrum Terapeutyczno-Rehabilitacyjne. Centrum, którego tworzeniu oddała się bez reszty, to pierwsze miejsce w powiecie oławskim, gdzie osoby niepełnosprawne w każdym wieku uzyskują pomoc w zakresie terapii, rehabilitacji i aktywizacji zawodowej. W ramach Centrum funkcjonuje: Ośrodek Terapeutyczno-Rehabilitacyjny, w którym pracuje kadra specjalistów, wykorzystująca najnowocześniejsze metody terapii i rehabilitacji. Warsztat Terapii Zajęciowej obejmuje swoją opieką 30 uczestników z różnymi niepełnosprawnościami. Zakład Aktywności Zawodowej zatrudnia 27 osób niepełnosprawnych w dwóch sekcjach: gastronomicznej (restauracja „Chochelka”) i ogrodniczo-porządkowej. Jest to miejsce, gdzie pracownicy z niepełnosprawnościami otrzymują wynagrodzenie za wykonywaną pracę.
Przy mnóstwie obowiązków oraz napotykanych trudności pozostałam zwykłym człowiekiem, osobą bardzo wrażliwą, rozumiejącą codzienne potrzeby dzieci, młodzieży i dorosłych osób niepełnosprawnych. Jestem przede wszystkim matką niepełnosprawnego dziecka. Ze swojej strony mogę powiedzieć, że świat osoby niepełnosprawnej to z jednej strony stałe borykanie się z różnymi przeciwnościami, wielki trud, wysiłek i poświęcenie. Z drugiej strony jako matka, mogę z całą pewnością stwierdzić, że towarzyszenie niepełnosprawnym w pokonywaniu przez nich różnych ograniczeń to jedna z najcenniejszych lekcji pokory, miłości i siły, którą w życiu otrzymałam.